Smutek po porodzie

Światowa Organizacja Zdrowia donosi, że aż 35 do 85 procent kobiet po porodzie przeżywa problemy emocjonalne. Najczęściej trwają one bardzo krótko i znikają, nie pozostawiając po sobie przykrych konsekwencji. Z reguły jednak mogą budzić w młodej mamie wiele niepokojących pytań. Jak te emocje wyglądają po porodzie, po kilku dniach w domu i jeszcze później?


Pierwsze chwile po porodzie: pojawia się radość z trzymanego w ramionach nowonarodzonego maleństwa. Cały świat wygląda wspaniale, a drobne promienie słońca widziane zza szpitalnego okna, potęgują to przyjemne uczucie. Świeżo upieczona mama jest dumna ze swojego potomka i czuje ogromną satysfakcję z narodzin maleństwa. Hormony, których wciąż dużo w organizmie wpływają na pozytywny stan i emocje kobiety.

Pierwsze wspólnie spędzone dni: odczuwane przez młodą mamę nowe emocje mogą uwidocznić się około 3 lub 4 dnia po porodzie. Uzależnione są od potrzeb, oczekiwań, a także subiektywnej oceny siebie, jako matki. Zmniejsza się ilość hormonów w organizmie, co może wpływać na emocjonalność kobiety. Nie powinna więc niepokoić huśtawka nastrojów, płaczliwość i zwiększona wrażliwość.

Pierwsze tygodnie po porodzie: młoda mama często odczuwa spadek energii, do niedawna towarzyszący w nadmiarze w czasie ciąży i podczas wysiłku porodowego. Może zacząć powątpiewać w swoje macierzyńskie siły, narzekając na niekończące się zmęczenie, przewrażliwienie, a być może i rozdrażnienie. Te objawy to tzw. depresja trzeciego dnia lub "baby blues". Nie powinien trwać dłużej niż 6 tygodni.

Przyczyny złego samopoczucia
Najczęściej mówi się o poporodowym zaburzeniu hormonalnym w organizmie kobiety. Poród jest dla kobiety momentem natychmiastowego spadku produkcji estrogenów i momentem wzmożonej produkcji progesteronu, a pierwsze objawy macierzyńskiego smutku można zauważyć mniej więcej w momencie, gdy organizm rozpoczyna intensywną produkcję pokarmu. 

Oprócz przemian hormonalnych na samopoczucie świeżo upieczonej mamy wpływa także zmiana trybu życia, który od tej pory stał się bardziej wyczerpującą codziennością, stwarzając przy tym atmosferę nowości i niepewności. Naukowcy, którzy analizowali sytuację psychologiczną kobiety po porodzie doszli do wniosku, że samopoczucie w tym okresie jest wywołane utratą poczucia bezpieczeństwa i pewnego rodzaju wstrząsem. Objawiające się uczucia są bardzo podobne do emocji pojawiających się w innych, równie trudnych sytuacjach życiowych (jak utrata pracy, czy przejście na emeryturę). Potwierdzeniem tej teorii jest fakt, że zmiany samopoczucia i nastroju pojawiają się również u kobiet po adopcji dziecka. 

Poszukując przyczyn negatywnego samopoczucia należy wspomnieć także o fizycznych dolegliwościach - gojących się szwach, bolącym brzuchu czy nie przyzwyczajonym do nowego środka ciężkości kręgosłupie. Odczuwany ból może przekształcić radość macierzyństwa w stan chronicznego zmęczenia, z którym kobiecie trudniej będzie sobie poradzić. Jeśli dojdzie do tego świadomość ciążącej na niej odpowiedzialności za dziecko i brak doświadczenia w podejmowaniu decyzji dotyczących noworodka - młoda mama szybko ulegnie przeciążeniu. Pozostawanie przez większość dnia sam na sam z dzieckiem może potęgować poczucie monotonii i wszechogarniającej samotności. Dlatego bardzo ważne są bliskie i kochające osoby, które mamy obok. Mąż, rodzina i przyjaciele powinni wspierać kobietę w tej nowej i trudnej roli życiowej. Otaczając się życzliwymi ludźmi, łatwiej będzie jej wejść na drogę szczęśliwego i spełnionego macierzyństwa.